'I see dead people.' Meteen in het begin van Later citeert het hoofdpersonage Jamie Conklin de beroemde regel uit 'die film met Bruce Willis'. Net als het kind in de bovennatuurlijke thriller The sixth sense van M. Night Shyalaman ziet ook Jamie dode mensen. Niet dat hij er zoveel om maalt, want hij weet niet beter dan dat zij er altijd zijn geweest.
Als 22-jarige kijkt Jamie Conklin op een laconieke manier terug op zijn kindertijd die 'net een roman van Dickens was, maar dan met vloeken'. Dat tieren komt vooral van zijn moeder, een literair agent die hoofdzakelijk waakt over haar goudhaantje Regis Thomas, een wereldberoemde schrijver die zo gek is als een 'drol die licht geeft in het donker'. Hij werkt aan het laatste deel van de romancyclus Roanoke, waarin veel enge dingen gebeuren maar waarin ook steeds een ruime dosis goede, ouderwetse, stomende S-E-K-S zit, weet Jamie, een soort Vijftig tinten Roanoke. Maar dan keert het geluk, want het is 2009 en de bankencrisis slaat …Lees verder
'I see dead people.' Meteen in het begin van Later citeert het hoofdpersonage Jamie Conklin de beroemde regel uit 'die film met Bruce Willis'. Net als het kind in de bovennatuurlijke thriller The sixth sense van M. Night Shyalaman ziet ook Jamie dode mensen. Niet dat hij er zoveel om maalt, want hij weet niet beter dan dat zij er altijd zijn geweest.
Als 22-jarige kijkt Jamie Conklin op een laconieke manier terug op zijn kindertijd die 'net een roman van Dickens was, maar dan met vloeken'. Dat tieren komt vooral van zijn moeder, een literair agent die hoofdzakelijk waakt over haar goudhaantje Regis Thomas, een wereldberoemde schrijver die zo gek is als een 'drol die licht geeft in het donker'. Hij werkt aan het laatste deel van de romancyclus Roanoke, waarin veel enge dingen gebeuren maar waarin ook steeds een ruime dosis goede, ouderwetse, stomende S-E-K-S zit, weet Jamie, een soort Vijftig tinten Roanoke. Maar dan keert het geluk, want het is 2009 en de bankencrisis slaat keihard toe. Bovendien sterft Regis Thomas onverwacht aan de schrijftafel en neemt hij alle ultieme onthullingen van het laatste deel van de reeks mee naar het bovenmaanse. Gelukkig is daar Jamie's talent en zoekt hij onder druk van zijn moeder, die zijn gave kent, de dode schrijver op.
Bommenlegger
Dat is pas het begin van Jamie's avonturen, want hij komt ook oog in oog te staan met een psychopathische bommenlegger die na zijn dood onthult dat hij nog een laatste, verwoestend explosief heeft geplaatst. Aan Jamie om los te peuteren waar de bom ligt. 'Dit is een horrorverhaal', zegt Jamie meermaals tegen de lezer, en dat is niet gelogen.
De premisses in Later zijn niet origineel, Kingfans zullen verwijzingen naar It, The shining of Misery herkennen, maar de auteur was zelden grappiger. Komisch is de haast achteloze manier waarin hij Jamie zijn verhaal laat vertellen en het relativerende portret van de eigenzinnige schrijver die King met zichtbaar plezier opvoert. De horror serveert hij vooral in het tweede deel. Toch is Later meer dan een klassiek gruwelverhaal doordat King zijn verhaal inbedt in de bankencrisis en de opkomst van Obama. Later - de titel verwijst naar de bepalende momenten in je leven die je pas nadien kunt plaatsen - is vooral een coming-of-ageverhaal over een jongen die ontdekt dat het de hebzucht is die de boze buitenwereld regeert.
Vertaald door Annemarie Lodewijk, De Boekerij, 266 blz., 20,99 € (e-boek 12,99 €). Oorspronkelijke titel: 'Later'.
Verberg tekst