Inez van Loon schreef Switchflip voor de reeks 'Skatewise', waarin eerder ook Skatespotting verscheen. Zoals de flap laat vermoeden, richt dit jeugdboek zich vooral tot de skateliefhebber, en wie op dit domein nog een dummy zou zijn, vindt achteraan een lijst woordverklaringen van de termen die in het verhaal cursief zijn gedrukt. "Of je nou zelf skate of niet, dit boek voert je zo mee", lezen we achteraan en dat is niet overdreven: Switchflip is een spannend verhaal en een eigentijds avontuur voor twaalfplussers.
Het boek heeft de vaart van de skaters zelf en is opgedeeld in een twintigtal korte hoofdstukjes. Het jargon is even wennen, maar helpt de lezer wel om zich in te leven in het typische wereldje: de skaters balen, chillen, filmen elkaar en zetten het resultaat op Youtube, ze vinden alles cool of vet, dragen mutsen, geven elkaar high fives, maar bovenal kunnen ze niet zonder hun skatepark dat ze zelf hebben opgetrokken in een verlaten houtzagerij. Een wedstrijd is op til en Joep breekt zijn pols, waarop zijn vader Joeps skateboard uit elkaar haalt en de onderdeeltjes verstopt. Joep kan de wedstrijd vergeten, maar geniet er wel van dat de meisjes plots aardig gaan doen en hartjes op zijn gips zetten.
De personages zijn duidelijk getypeerd: Levi en zijn vriendengroepje zouden het liefst in het skatepark gaan wonen en leven zowat voor hun hobby. Kath is het enige meisje in de groep en al skatend geeft ze sommige jongens zelfs het nakijken, zeker wanneer ze in de wedstrijd de eerste 'chick' is en daarom vanaf nu gesponsord wordt. Op die leeftijd moeilijk te verwerken voor de jongens! Ze hebben ook niet allemaal even soepele ouders en in de marge van het verhaal zijn er wel eens conflicten thuis, met de conciërge op school en met de treinbegeleiders in het station.
Innemend blijft het verhaal wel, omdat er in al hun zoeken een constante is: hechte vriendschap en doorzettingsvermogen. Er is ook Harry, een randfiguur die niet naar een opvangcentrum wil. Hij logeert in het skatepark en wordt door de skaters getolereerd. Ook nooit ver uit de buurt zijn de onafscheidelijke Simon en Karim, twee alleenstaande minderjarige asielzoekers uit Sierra Leone, die het op hun thuisfront met minder middelen moesten doen in hun 'rollerboogie'. Hier willen ze de materialen nog beter leren kennen, maar ze zijn voortdurend bang opgepakt te worden.
Een minder toegankelijk personage is de makelaar die plots verschijnt en interesse toont in het domein. Hij zou wel eens roet in het eten kunnen gooien, want de plannen van de gemeente voor een overdekt skatepark schieten niet echt op. Op de koop toe worden er ook nog botten gevonden die even aan een moord doen denken, maar die van een Canadese soldaat blijken te zijn. Omdat er nog granaten uit de tweede wereldoorlog op het terrein gevaar zouden achtergebleven zijn, werd de explosievenopruimingsdienst opgeroepen. Genoeg sensatie dus!
Al bij al is Switchflip een roman voor echte skaterfanaten. Aanbevolen voor de lezer die dit wereldje wel smaakt of beter wil leren kennen. [Lydi Adriaensen] Verberg tekst

Levi en zijn skatevrienden hebben een eigen skatebaan geknutseld in een leegstaande loods. Ze overleggen met de gemeente over een definitieve baan elders. Dankzij de vriendschap met dakloze Harry weten de vrienden aardig wat er zoal in de stad omgaat. Vriendin Kath - is het nou aan met haar of niet? - brengt twee uit het AZC gevluchte ama's mee, die ijverig leren skaten en zich voornemen, eenmaal weer thuis, ook zo'n baan te maken. Zelfs bij wedstrijden lijkt het skaterswereldje een vriendenclub, een enkeling daargelaten. Da's prettig voor hen, maar minder goed voor het verhaal. Bij gebrek aan echte, heftige conflictstof kabbelt het braafjes voort. Ook het taalgebruik is nogal 'gewoontjes', afgezien van het skatejargon, dat middels een woordenlijst achterin voor leken min of meer toegankelijk wordt. Vervolg op 'Skatespotting'*. Vanaf ca. 12 jaar.